Het is weer juni, en dat betekent: de maand met daarin de mooiste week van het jaar! Al sinds 2013 zet ik mij als vrijwilliger in voor een Stichting Kinderoncologische Vakantiekampen (www.skov.org), een liefdadigheidsinstelling die vakantiekampen organiseert voor kinderen met kanker. Deelnemende kinderen lijden aan kanker of hebben aan deze verschrikkelijke ziekte geleden. Het belangrijkste idee van de week: de kinderen weer even kind laten zijn, weg van ziekenhuizen en dingen waar je nooit mee te maken zou moeten hebben, zeker niet als kind. De behandelingen kunnen tijdens zo’n week gewoon doorgaan en elk kind dat (in ieder geval enkele uren) uit bed kan komen kan mee. Dit betekent in de praktijk kinderen in rolstoelen, kinderen met sondes voor voeding en behandelingen, kale hoofdjes en zwakke kinderen van de chemo, maar ook kinderen die deze vreselijke ziekte met succes hebben verslagen en een hulp en inspiratie zijn voor de andere kinderen.
Het kamp waar ik altijd mee bent geweest is Zomerzotheid, een zeilkamp voor kinderen van ongeveer 9 tot 16 jaar. Dit jaar zal voor mij het eerste jaar zijn in hele lange tijd dat ik niet mee ga. Het was tijd om het stokje over te dragen, omdat het soms ook tijd is voor frisse, nieuwe begeleiders. En daarmee natuurlijk ook andere mensen een kans te geven deze fantastische week te beleven. Voor mij een mooi moment om (met toch wel flinke gevoelens van heimwee) even terug te blikken!
Zomerzotte zeilvakantie
Er gaan altijd zo’n 30-45 kinderen mee plus een team van begeleiders bestaande uit medici (verpleegkundigen en 2 dokters), zeilers (dat deed ik), keukenpersoneel (het eten is verrukkelijk!) en een creatief team zorgt voor een geweldig programma met allerlei leuke activiteiten en spellen. De week is één groot feest waar al het onmogelijke mogelijk is, verkleed je in gekke outfits en we maken er een boel lol van. Leef alsof het je laatste dag is misschien? Want dat is waar die kinderen ECHT goed in zijn. Voor een keer hoeven ze niet na te denken over hun kale hoofd, geamputeerd been of arm, allerlei problemen veroorzaakt door een tumor, want ze weten allemaal wat dat is. Dus wat doe je? Als je wat sterker bent dan de ander, help je de ander. Als je één been hebt, houd je iemand vast en dans je op één been tijdens de disco. Als je niet kunt zien, pakt iemand je handen en danst met je over de dansvloer. Pesten? Echt niet, dat is echt niet iets waar deze kinderen ooit aan hebben gedacht, wat een tijdverspilling! Deze onschuldige kinderen genieten, lachen, hebben plezier, zijn super dankbaar, en huilen en klagen heel soms ook wel eens, want hé, het zijn kinderen/mensen.
berg & maan op Zomerzotheid: een droom die uitkomt
Waarom een blog over Zomerzotheid op de site van berg & maan? Roana is drie jaar geleden ook mee geweest op dit kamp en toen wij met berg & maan begonnen hebben wij meteen gezegd: ‘Hoe gaaf is het als we alle kids een rugzak van ons kunnen geven tijdens Zomerzotheid?!’ Ons initiatief ‘Got Your Bag’ (waar onze klanten voor €1 een bijdrage aan kunnen leveren zodat wij (een) rugzak(ken) kunnen doneren aan stichtingen, mensen of kinderen die het net even goed kunnen gebruiken) leent zich hier uitstekend voor. Hadden we al 25 tassen bij elkaar gespaard met Got Your Bag? Nee nog lang niet, maar dit was voor ons gewoon een droom dus we zijn er voor gegaan (net zoals we überhaupt hebben gedaan met berg & maan ;-)). Het resultaat? 25 blije kinderen zien rondlopen met een van onze vrolijke happy bags. En dat was echt prachtig en ontroerend om te zien.
Back to reality
Na een week hebben deze prachtige kinderen allemaal een deel van mijn hart veroverd en de wrede waarheid is dat ze in veel gevallen terug zullen gaan naar de realiteit, wat vaak behandelingen/ziekenhuis betekent. Wat overblijft zijn geweldige herinneringen aan de beste week van het jaar, en voor mij een groot leeg gevoel in mijn buik/hart. Deze ziekte is pure wreedheid, maar wat een eer en voorrecht om deze week samen door te brengen. Teruggaan naar de realiteit is altijd een beetje moeilijk omdat alles dan toch een beetje zin-/waardeloos voelt. Maar het helpt je relativeren, het geeft je een liefdevolle schop onder je kont om iets van je leven te maken en de herinneringen zijn onbetaalbaar.
Ik zou iedereen willen aanmoedigen (mocht je dat nog niet doen) op zoek te gaan naar iets waarvoor je je kan inzetten dat zo’n grote leegte veroorzaakt, puur omdat je het zo erg mist nadat het over is. Dan weet je pas echt hoeveel het waard was. En als je je de maandag (of een andere dag) erna leeg verloren voelt, laten we dan een kop koffie drinken en ik luister naar je verhalen of we zitten daar en zeggen niets, wat het beste voelt. Time will heal…en mijn grootste wens is dat het ooit ook voor al deze kinderen zal gebeuren!
Nu ik niet meer mee ga (of misschien ooit wel weer eens), willen wij de SKOV blijven steunen. Voor komend jaar hebben wij weer het streven om voor alle kinderen een tas te doneren (vind je dit mooi kun je dus altijd via Got Your Bag hieraan bijdragen), voor nu kun je ook de stichting steunen die donaties erg goed kan gebruiken.
Meer info over Zomerzotheid (ook over doneren) vind je op hun website: https://skov.org/zomerzotheid/.
Wat n prachtige en ontroerende blog. Wat n mooi mens ben je toch!!
Ik heb jullie nu pas ontdekt. Wat een mooi product en wat een mooi initiatief.
Ik ben onder de indruk.